Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Αρχές Φιλοσοφίας, γραπτές εξετάσεις και Τράπεζα θεμάτων


Επειδή ο καιρός περνά και τα πράγματα σε σχέση με το μάθημα της Φιλοσοφίας και την Τράπεζα Θεμάτων δεν είναι και τόσο εύκολα, θα προσπαθήσω στην ανάρτηση αυτή να κάνω μια γενική περιγραφή δίνοντας και κάποια παραδείγματα της Τράπεζας Θεμάτων, όπως τουλάχιστον αυτή ισχύει αυτή τη στιγμή για το σχολικό έτος 2014-15.

Έτσι λοιπόν έχουμε και λέμε:

Η γραπτή εξέταση στο μάθημα της φιλοσοφίας περιλαμβάνει δυο ομάδες ερωτήσεων. 

Στην Α΄ ομάδα περιλαμβάνονται δύο (2) θέματα (με ερωτήσεις διαφόρων τύπων), με τα οποία ελέγχεται ο βαθμός κατανόησης της διδαχθείσας ύλης (φιλοσοφικών εννοιών, θεωριών κ.λπ.).

Στη Β΄ ομάδα περιλαμβάνονται δύο (2) θέματα, τα οποία απαιτούν συνδυασμό γνώσεων, επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση, και με τα οποία ελέγχεται η ικανότητα του μαθητή για αυτοδύναμη συνθετική και κριτική σκέψη, καθώς και η ικανότητά του για προεκτάσεις σε σύγχρονους προβληματισμούς. Στις ερωτήσεις αυτές ενδείκνυται να δίνονται σύντομα αποσπάσματα φιλοσοφικών ή άλλων κειμένων, εικόνες, πολυτροπικά κείμενα κ.λπ., με στόχο τη διασάφηση και προέκταση φιλοσοφικών θεμάτων που αφορούν στην εξεταστέα ύλη.

Η βαθμολογία κατανέμεται κατά 50% σε κάθε ομάδα θεμάτων. Τα θέματα της ομάδας Α΄ επιλέγονται από την τράπεζα θεμάτων. Τα θέματα της ομάδας Β΄ ορίζονται από τους διδάσκοντες και κριτήρια για την αξιολόγησή τους είναι η εννοιολογική ακρίβεια, η ορθότητα και η εγκυρότητα των επιχειρημάτων, η ευστοχία των παραδειγμάτων, η έκταση και η πρωτοτυπία του κριτικού προβληματισμού που αναπτύσσεται.
Η κατανομή της βαθμολογίας στις ερωτήσεις των θεμάτων μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας τους και οι βαθμολογικές μονάδες καθορίζονται κατά τη διατύπωση των θεμάτων και ανακοινώνονται γραπτώς στους μαθητές.

Όσον αφορά λοιπόν, την τράπεζα θεμάτων από την οποία θα επιλεγούν όλα τα θέματα της Α ομάδας αυτή περιλαμβάνει συνολικά αυτή τη στιγμή 300 θέματα (με νεότερη ενημέρωση αυτά γίναν 299, ακόμα βάζουν και βγάζουν θέματα στην τράπεζα) καλύπτοντας ένα τεράστιο μέγεθος ύλης που είναι δύσκολο και να διδαχθεί κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους αλλά και να απομνημονευτεί από τους μαθητές για τις εξετάσεις. Βέβαια υπάρχει και ένα καλό, ότι κάποια θέματα επαναλαμβάνονται συνεχώς.

Μέσα σε κάθε θέμα τώρα βρίσκουμε 2 ερωτήματα το Α1 και το Α2, τα οποία με τη σειρά τους αναλύονται σε δυο υπο-ερωτήματα. Έτσι ουσιαστικά έχουμε τέσσερα θέματα. Ας δούμε όμως αναλυτικά και με παραδείγματα πώς είναι κατανεμημένα τα θέματα.

Στην Α1 ομάδα έχουμε:

1) Ασκήσεις κλειστού τύπου (Σωστό - Λάθος)
Παράδειγμα:
Η υιοθέτηση μιας φιλοσοφικής στάσης απέναντι στα πράγματα μας κάνει να απορούμε για εκείνα που προηγουμένως θεωρούσαμε αυτονόητα. 
σελ. 14 (Σ)
Οι φιλόσοφοι μας καλούν να επιχειρήσουμε να αιτιολογήσουμε ακόμη και τις πιο βασικές μας πεποιθήσεις. 
σελ. 15 (Σ)

2) Ασκήσεις κλειστού τύπου (πολλαπλής επιλογής)
Παράδειγμα:
Η μεταφυσική ως κλάδος της φιλοσοφίας έχει ως αντικείμενο:
α. τη βαθύτερη υφή της πραγματικότητας
β. τη γνώση και τη δυνατότητα απόκτησής της
γ. τις αρχές που πρέπει να ρυθμίζουν τις πράξεις μας
δ. τους κανόνες της ορθής σκέψης  
σελ 19 σωστό α

Η αξιολογία ως κλάδος της φιλοσοφίας έχει ως αντικείμενο: 
α. τη βαθύτερη υφή της πραγματικότητας 
β. τη γνώση και τη δυνατότητα απόκτησής της 
γ. τις αρχές που πρέπει να ρυθμίζουν τις πράξεις μας 
σελ 19 σωστό γ

3) Ασκήσεις κλειστού τύπου (αντιστοίχησης)
Θεωρούνται οι δυσκολότερες αλλά είναι ελάχιστες

Παράδειγμα
Αξιοποιώντας τις γνώσεις σας, να αντιστοιχίσετε τα ονόματα των φιλοσόφων (στήλη Α) με τα δεδομένα της στήλης Β. 

Α΄

Β΄

1. Μπέρκλεϋ
2. Ντεκάρτ
3. Μιλ
4. Λοκ
5. Καντ

α. «Σκέπτομαι, άρα υπάρχω».
β. «Ο χώρος και ο χρόνος είναι εγγενείς μορφές εποπτείας· αποτελούν ανεξάρτητους από την εμπειρία τρόπους λειτουργίας της αντιληπτικής μας ικανότητας».
γ. «Το να υπάρχει κάτι συνίσταται στο να αντιλαμβάνεται ή να γίνεται αντιληπτό».
δ. «Η μεγαλύτερη κατά το δυνατόν ωφέλεια για τον μεγαλύτερο κατά το δυνατόν αριθμό ατόμων».
ε. «Ο νους δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας άγραφος χάρτης στον οποίο αποτυπώνεται το υλικό της εξωτερικής και της εσωτερικής αίσθησης».

4) Ορισμοί
σαν ερώτηση 1β θα βρείτε πάντα την ίδια ερώτηση που ζητά διάφορους ορισμούς

Παράδειγμα:
Να αποδώσετε το φιλοσοφικό περιεχόμενο των όρων: εμπειρισμός, δυϊσμός (θεωρία αλληλεπίδρασης), πλατωνική ουτοπία.

Στο δεύτερο θέμα Α2 υπάρχουν μόνο ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Ερωτήσεις δηλαδή που θέλουν ανάπτυξη ή και συνδυασμό. 

Παράδειγμα:
Να αναφέρετε τους τέσσερις (4) βασικούς στόχους της φιλοσοφικής δραστηριότητας, επεξηγώντας με συντομία τον καθένα από αυτούς.
σελ 13-16
Υπάρχουν πράγματα που τα θεωρούμε αυτονόητα. Πώς η φιλοσοφία ανατρέπει αυτή τη βεβαιότητα;
σελ. 15
Η φιλοσοφία, για την αρχαιοελληνική σκέψη, είναι, μεταξύ άλλων, και «τέχνη του βίου». Να εξηγήσετε με συντομία τι σημαίνει η φράση.
σελ. 16


Βέβαια στις ερωτήσεις ανοιχτού τύπου δεν αποφεύγει η τράπεζα και ερωτήσεις που απαιτούν συνθετική και κριτική σκέψη, ερωτήσεις δηλαδή που ανήκουν  στην Β’ Ομάδα, τις οποίες επιλέγουν οι διδάσκοντες. Όπως για παράδειγμα:
«Ρrimum vivere, deinde philosophari» (=πρώτα να ζει κανείς και μετά να φιλοσοφεί): είναι ένα πολύ γνωστό λατινικό ρητό. «Η φιλοσοφία μας διδάσκει να ζούμε», υποστηρίζει, από την άλλη ο Μονταίν. Να διατυπώσετε τεκμηριωμένα τη δική σας θέση για τη σχέση της φιλοσοφίας με τη ζωή. (Απάντηση σελ. 16)
ή αυτή:
Ο στρατηγός Ντε Γκολ, πρόεδρος της Γαλλίας την εποχή των γεγονότων του Μάη του ’68, αρνήθηκε να διατάξει τη σύλληψη του φιλοσόφου Ζαν-Πολ Σαρτρ που συμμετείχε στη φοιτητική εξέγερση. Επικροτείτε τη στάση του; Να τεκμηριώσετε με συντομία τη θέση σας. (Απάντηση σελ. 25)

Ανακάλυψα επίσης ερώτηση εκτός ύλης όπως αυτή:
Τι θα σας απαντούσε ο Χιουμ αν τον διαβεβαιώνατε ότι ο ήλιος αύριο θα ανατείλει οπωσδήποτε;
Η απάντηση βρίσκεται στη σελ. 64 στην ενότητα 2 για τον Χιούμ την οποία ρητώς εξαιρεί από την ύλη η υπουργική απόφαση.

Επίσης μεγάλη προσοχή θέλει στις ερωτήσεις με παρόμοια διατύπωση, οι οποίες πιστεύεις ότι είναι ίδιες αλλά στην πραγματικότητα διαφέρουν και σκοπό έχουν να σε μπερδέψουν.
Παράδειγμα:
Ένα επιχείρημα πρέπει να ξεκινά από ορισμένες προτάσεις και να καταλήγει σε ένα συμπέρασμα εντελώς άσχετο από τις αρχικές προτάσεις. 
σελ 20 (Λ)
Ένα επιχείρημα είναι έγκυρο, αν ισχύει ότι και οι προκείμενες είναι προτάσεις αληθείς και το συμπέρασμα συνάγεται αναγκαία από αυτές. 
σελ 20 (Σ)
Οι δύο παραπάνω προτάσεις μοιάζουν αλλά είναι διαφορετικές και φυσικά η μία είναι λανθασμένη ενώ η άλλη σωστή.
Άλλο παράδειγμα πιο χαρακτηριστικό:
Στον συλλογισμό «μερικοί άνθρωποι είναι φιλόσοφοι, ο Μιλτιάδης είναι άνθρωπος, άρα ο Μιλτιάδης είναι φιλόσοφος» το συμπέρασμα δεν συνάγεται αναγκαία από τις προκείμενες. 
σελ 20 (Σ)
Στον συλλογισμό «μερικοί άνθρωποι είναι φιλόσοφοι, ο Μιλτιάδης είναι άνθρωπος, άρα ο Μιλτιάδης είναι φιλόσοφος» το συμπέρασμα συνάγεται αναγκαία από τις προκείμενες. 
σελ 20 (Λ)
Οι δύο προτάσεις είναι ολόιδιες απλά στη μια υπάρχει το "δεν" ενώ στη δεύτερη απουσιάζει. 
Στην περίπτωση λοιπόν που έχετε δει την τράπεζα θεμάτων και έχετε απομνημονεύσει μηχανικά κάποιες απαντήσεις τους είναι πολύ εύκολο σ' αυτή την περίπτωση να μπερδευτείτε.

Ολόκληρη την Τράπεζα Θεμάτων θα τη βρείτε εδώ: Τράπεζα Θεμάτων

Σε επόμενη φάση θα επανέλθω πιο αναλυτικά στα θέματα. 


Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Οι άγιες εικόνες, έκφραση πίστης


18. Οι άγιες εικόνες, έκφραση της πίστης

Α΄ Λυκείου

α) Η αναστήλωση των εικόνων

Μπαίνοντας σ' ένα ναό μαζί με το κερί που ανάβουμε, προσκυνούμε και τις άγιες εικόνες. Είναι απαραίτητες στη θεία λατρεία, γιατί παριστάνουν τα πρόσωπα της ουράνιας Εκκλησίας. Ο πιστός τις έχει και στο εικονοστάσι του σπιτιού του.

Στα βυζαντινά χρόνια, επί Ισαύρων, η θέση των εικόνων στη λατρεία και στη ζωή των χριστιανών αμφισβητήθηκε. Ο πόλεμος που ξέσπασε εναντίον τους είναι γνωστός με το όνομα εικονομαχία και κράτησε πάνω από εκατό χρόνια. Επικράτησε τελικά η πίστη της Εκκλησίας, όπως τη διατύπωσε, επί Ειρήνης της Αθηναίας, η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος (787), η οποία όρισε και την τιμητική προσκύνηση των εικόνων. Αργότερα επί Λέοντα Ε' τον Αρμένιου η εικονομαχία προκάλεσε και πάλι προβλήματα. Τότε, η Τοπική Σύνοδος τον 843 επί Θεοδώρας αναστήλωσε οριστικά τις εικόνες.

Την αναστήλωση* των εικόνων γιορτάζει η Εκκλησία μας την Α' Κυριακή των Νηστειών, που ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Στους ναούς γίνεται λιτάνευση των εικόνων και διαβάζεται το απόσπασμα από το «Συνοδικό της Ορθοδοξίας»

β) Η βαθύτερη έννοια της εικόνας

Οι εικόνες δεν είναι σαν τις φωτογραφίες. Δεν είναι η φυσική απεικόνιση των προσώπων που εικονίζονται. Γι' αυτό παρατηρούμε ότι για τον ίδιο άγιο ή για το Χριστό υπάρχουν διαφορετικές απεικονίσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τα κτίρια ή το τοπίο. Μπορεί να υπάρχουν μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία, που δείχνουν για ποιο εικονιζόμενο πρόσωπο πρόκειται, για ποιο τόπο ή εποχή. Τα πρόσωπα φανερώνουν μια "μυστική" πραγματικότητα, τη δόξα του ουρανού. Γι' αυτό η εικόνα μοιάζει με το πρωτότυπο, αλλά και διαφέρει από αυτό. Τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά είναι αλλοιωμένα, μεταμορφωμένα. Δεν ισχύουν πια οι γήινες και φυσικές αναλογίες, γιατί το εικονιζόμενο πρόσωπο μετέχει σε μια άλλη πραγματικότητα, στη θεία χάρη, στην ουράνια κατάσταση. Άλλωστε η θεία χάρη είναι εκείνη που κάνει τις εικόνες να θαυματουργούν.

Γι' αυτό, όταν προσκυνούμε τις άγιες εικόνες, η τιμή δεν απευθύνεται στο υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένες, αλλά, όπως έγραψε ο Μ. Βασίλειος, «πρός τό πρωτότυπον διαβαίνει». Αυτήν την ιδέα πρόβαλε και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός στην υπεράσπιση των αγίων εικόνων, αυτήν υιοθέτησε και η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος. Αυτό το πρωτότυπο, δηλ. το εικονιζόμενο πρόσωπο, είναι υπαρκτό, σε αντίθεση με το είδωλο και το ξόανο, όπου το πρωτότυπο είναι φανταστικό και ανύπαρκτο. Όμως, σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη και η ύλη αγιάζεται και παίρνει την ενέργεια και τη χάρη του Θεού, (όπως ο Σταυρός του Χριστού, το νερό του Αγιασμού κ.ά). Γι' αυτό και οι άγιες εικόνες είναι σεβαστές και τιμώνται από τους πιστούς, όπως λέει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

γ) Η εικόνα στην ορθόδοξη παράδοση

Οι παραστάσεις των εικόνων στην αρχή ήταν απλές, άτεχνες, συμβολικές. Αργότερα πλουτίζονται, ιστορούν και αφηγούνται τη ζωή του Κυρίου, της Θεοτόκου, των αγίων, εκφράζουν τις αλήθειες της Εκκλησίας, γίνονται τέχνη. Στο αποκορύφωμά της, η τέχνη της αγιογραφίας έφθασε από τα μέσα του 13 αι. έως τα μέσα του 15ου αι. Τα καλύτερα εργαστήρια ήταν στην Κωνσταντινούπολη. Στη Θεσσαλονίκη, διαμορφώθηκε η πρώτη «σχολή» δηλ. τεχνοτροπία, τάση, που ονομάζεται «Μακεδονική», με κυριότερο εκπρόσωπο της τον Μανουήλ Πανσέληνο. Οι φυσιογνωμίες ζωγραφίζονται με ζωηρά χρώματα και παριστάνονται με φυσικές κινήσεις, ρεαλιστικές, αλλά ταυτόχρονα εξιδανικευμένες. Φαίνεται δηλ. στα πρόσωπα, παρόλο που είναι φυσικά, η ένταση της ψυχής και ο πνευματικός της κόσμος.

Η άλλη «σχολή» λέγεται «Κρητική». Ξεκίνησε από την Κων/πολη και διαμορφώθηκε στην Κρήτη κατά το 16ο αι., με κυριότερο εκπρόσωπο τον Κρητικό Θεοφάνη. Διαφέρει από τη Μακεδονική, γιατί είναι περισσότερο παραδοσιακή. Τα πρόσωπα εικονίζονται ασκητικά, συγκρατημένα, αυστηρά,αλλά συνάμα υποβλητικά και ευγενικά. Στους επόμενους αιώνες, οι αγιογράφοι θα επηρεαστούν από τη Δύση και θα ξεχάσουν τη βυζαντινή παράδοση. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μια στροφή προς τη βυζαντινή εικόνα. Στην ανακάλυψη της αξίας της, πολύ συντέλεσαν έξοχοι αγιογράφοι, όπως ο Φώτης Κόντογλου.

Ακολουθεί παρουσίαση του μαθήματος. 


Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Φιλοσοφία, Διδακτέα - Εξεταστέα ύλη Γενικού Λυκείου Σχολ. Έτους 2014-15




Πηγή: Υπ. Απόφ. Αθήνα,          24-09-2014
Αρ. Πρωτ.      152499/Γ2


Β΄ ΤΑΞΗ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 
Η διδακτέα και εξεταστέα ύλη στο μάθημα της Φιλοσοφίας της  Β’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου με βάση το σχολικό βιβλίο Αρχές Φιλοσοφίας των Σ. Βιρβιδάκη, Β. Καρασμάνη, Χ. Τουρνά είναι η ακόλουθη:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Ξεκινώντας από την απορία 

Ενότητα πρώτη: Η ιδιαιτερότητα της φιλοσοφικής σκέψης
Ενότητα δεύτερη: Βασικοί στόχοι της φιλοσοφικής δραστηριότητας
Ενότητα τρίτη: Κλάδοι της Φιλοσοφίας και επιστήμες
Ενότητα τέταρτη: Φιλοσοφία και κοινωνία: 2. Η χρησιμότητα της Φιλοσοφίας
Ενότητα πέμπτη: Φιλοσοφία και ιστορία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Κατανοώντας τα πράγματα 

Ενότητα δεύτερη: Λέξεις, νόημα και καθολικές έννοιες
Ενότητα τέταρτη: Λογική και Φιλοσοφία
Ενότητα πέμπτη: Αριστοτελική λογική

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Αναζητώντας τη γνώση

Ενότητα πρώτη: Το ερώτημα για τη δυνατότητα της γνώσης: 1. Η σκεπτικιστική πρόκληση – Διαφορετικά είδη σκεπτικισμού: α. Αμφισβήτηση της δυνατότητας γνώσης και επιδίωξη της αταραξίας (αρχαίος σκεπτικισμός), β. Νεότερες μορφές σκεπτικισμού (μόνο η υποενότητα 1: Ακραία μεθοδολογική αμφιβολία: Υπάρχει κάτι για το οποίο δεν μπορώ να αμφιβάλλω;)
Ενότητα τρίτη: Θεωρίες για την πηγή της γνώσης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Ανακαλύπτοντας το νου

Ενότητα πρώτη: Εισαγωγή στη Μεταφυσική
Ενότητα δεύτερη: Νους και σώμα – δυϊστικές θεωρίες
Ενότητα τρίτη: Νους και σώμα – μονιστικές θεωρίες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Αξιολογώντας την πράξη

Ενότητα πρώτη: Αναζήτηση κριτηρίου ηθικής ορθότητας
Ενότητα δεύτερη: Απορίες και ενστάσεις για τη δυνατότητα ηθικής σκέψης και πράξης
Ενότητα τρίτη: Η δικαιολόγηση της ηθικής στάσης ζωής
Ενότητα τέταρτη: Πρακτικές εφαρμογές του ηθικού προβληματισμού

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Ορίζοντας το δίκαιο

Ενότητα πρώτη: Μορφές πολιτικής οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών
Ενότητα δεύτερη: Κοινωνικό συμβόλαιο και δημοκρατικές πολιτείες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8: Θαυμάζοντας το ωραίο

Ενότητα πρώτη: Φύση, τέχνη και αισθητική εμπειρία
Ενότητα δεύτερη: Βασικές αντιλήψεις για την τέχνη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9: Μιλώντας για τον πολιτισμό 

Ενότητα πρώτη: Άνθρωπος και πολιτισμός
Ενότητα δεύτερη: Πολιτισμός και αξίες
Ενότητα τέταρτη: Άνθρωπος και φυσικό περιβάλλον

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο φιλόσοφος που έγινε Πρόεδρος Δημοκρατίας


Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος (Αθήνα, 1 Ιουλίου 1899 - 8 Οκτωβρίου 1987) ήταν νομικός, φιλόσοφος και πολιτικός που διετέλεσε πρόεδρος της Δημοκρατίας (1975 - 1980). Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα εκλεγόμενος τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου στη νομική σχολή Αθηνών και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1961), της οποίας χρημάτισε και πρόεδρος. Ασχολήθηκε με την πολιτική για πρώτη φορά το 1945 αναλαμβάνοντας υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη και από τότε εξελίχθηκε σε έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής της Ελλάδας. Διετέλεσε υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις και αναδείχθηκε σε έναν από τους βασικούς συνεργάτες του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Με την υποστήριξη του τελευταίου κατάφερε το 1975 να εκλεγεί πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1980, οπότε και παραιτήθηκε.

Το φιλοσοφικό, λογοτεχνικό και νομικό του έργο θεωρείται σημαντικό. Επηρέασε σημαντικά το Σύνταγμα του 1975 όντας ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής συντάξεως του συντάγματος, ενώ θεωρείται και ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ιδέας. Για τη σημαντική προσφορά του στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού οράματος του απονεμήθηκε το 1980 το μέγα ευρωπαϊκό βραβείο Κουντενχόβε - Καλλέργη. Επίσης, ήταν μέλος πολλών ξένων ακαδημιών μεταξύ των οποίων της Ρωσίας, της Λετονίας κ.α.

Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, καταβεβλημένος από τον καρκίνο, πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1987, σε ηλικία 88 ετών.

Ακολουθεί η εκπομπή-αφιέρωμα της Τηλεόρασης της Βουλής των Ελλήνων στον Κωνσταντίνο Τσάτσο.



Πηγή: http://el.wikipedia.org/
Διαβάστε περισσότερα...