Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

Θόρντον Ουάιλντερ, "Το γεφύρι του Σαν Λουίς Ρε"

 


Από πολλά χρόνια, για έναν ανεξήγητο λόγο ασκούσε επάνω μου μια επιρροή ένα ποίημα του Θόρντον Ουάιλντερ, που περιέχεται στο διήγημά του του "Το γεφύρι του Σαν Λουίς Ρε" και το οποίο παραθέτω στη συνέχεια.

Θόρντον Ουάιλντερ
Θόρντον Ουάιλντερ
O Θόρντον Ουάιλντερ (Thornton Niven Wilder, 17 Απριλίου 1897 - 7 Δεκεμβρίου 1975) ήταν Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος. Έγινε ευρύτατα γνωστός με το δεύτερό του μυθιστόρημα Το γεφύρι του Σαν Λουίς Ρε (1926) που του απέφερε και το βραβείο Πούλιτζερ

Το βιβλίο διηγείται την ιστορία πέντε ανθρώπων που σχετίζονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους και πεθαίνουν σε ένα τραγικό ατύχημα όταν κόβεται το σχοινί και καταρρέει μια γέφυρα των Ίνκας στο Περού. Ένας καλόγερος που είναι μάρτυρας αυτού του γεγονότος προσπαθεί να εξετάσει τη ζωή του καθενός από τα θύματα ξεχωριστά και να ανακαλύψει μια εξήγηση για το τί τους οδήγησε στο θάνατο και εάν υπήρχαν κάποιο λόγοι στο να πεθάνει. 

Στο διήγημά του αυτό θέτει το εξής φιλοσοφικό ερώτημα: "υπάρχει κάτι που κατευθύνει τις ζωές μας ή κάποιο νόημα πέρα από την ατομική μας θέληση;"

Περιγράφοντας ο ίδιος ο συγγραφέας την πηγή της έμπνευσή του αναφέρει πως: "η κεντρική ιδέα του διηγήματος, η εξήγηση της καταστροφής της γέφυρας δηλαδή και του θανάτου τόσων ανθρώπων, προέρχεται από μια φιλική κουβέντα με τον πατέρα του, έναν αυστηρό Καλβινιστή. Οι αυστηροί Πουριτανοί αντιλαμβάνονται το Θεό σαν ένα ασήμαντο δάσκαλο που σχολαστικά ρίχνει το βάρος της δίκαιης ενοχής και τιμωρίας στους ανθρώπους που την αξίζουν και παραβλέπουν τη Χάρη του Θεού που είναι πιο σφαιρική και ισχυρή. Η αγάπη του Θεού θα πρέπει να υπερβεί δίκαιη τιμωρία του. Αλλά στο διήγημά μου άφησα το ερώτημα αυτό αναπάντητο."





Το διήγημα καταλήγει με το εξής ποίημα:


Σύντομα ωστόσο θα πεθάνουμε και κάθε ανάμνηση
εκείνων των πέντε θα χαθεί από τη γη,
και μας τους ίδιους θα μας αγαπούν
για ένα διάστημα και θα μας λησμονήσουν.

Η αγάπη ωστόσο αρκεί·
όλες εκείνες οι παρορμήσεις της αγάπης επιστρέφουν
στην αγάπη που τις γέννησε.
Μήτε η μνήμη δεν είναι για την αγάπη αναγκαία.

Υπάρχει χώρα των ζωντανών και χώρα των νεκρών
και γιοφύρι τους είναι η αγάπη, η μοναδική επιβίωση,
το μοναδικό νόημα.



«Το γεφύρι του Σαν Λουίς Ρε»
Το διήγημα έγινε δύο φορές ταινία το 1944 και το 2004 με τη συμμετοχή του Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο ρόλο του αρχιεπισκόπου της Λίμα.



Το απόσπασμα με το ποίημα στο κλείσιμο της ταινίας:




 


 Το επίσημο τρέιλερ της ταινίας

1 σχόλιο:

  1. Εύγε!

    Ανέτρεξα στην δημοσίευση σου για την υπόθεση του βιβλίου που είχα διαβάσει κάποτε , εκδ. οικος Ικαρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή